Een éénmalige premie van 250 euro aan leefloners, mensen met een beperking en IGO-gerechtigden is onvoldoende
De versoepeling van de huidige lockdown-maatregelen betekent niet dat het einde van de Covid-crisis ingeluid wordt. Integendeel, extra inspanningen zijn net nu nodig om ervoor te zorgen dat de reeds bestaande armoede en ongelijkheden niet verder toenemen. Het gebrek aan financiële en materiële middelen maakte de lockdown-maatregelen extra zwaar voor mensen in armoede en kwetsbare groepen. Dit heeft onder andere duidelijke gevolgen op vlak van mentale gezondheid.
Bijna 300 actoren uit de maatschappelijke en socio-culturele wereld, ondersteund door academici, roepen de regering op om dringend werk te maken van een sociale exitstrategie met prioriteit voor de noden van kwetsbare groepen
Lees de volledige tekst in het persberichtDe voorgestelde eenmalige premie van 250 euro door de regering volstaat niet om een verschil te maken voor mensen in armoede. Niet alleen is de doelgroep (leefloners, mensen met een beperking en IGO-gerechtigden) veel te beperkt. Het voorgestelde, eenmalige bedrag zal nauwelijks impact hebben op het huishoudbudget van mensen in armoede en kwetsbare groepen. Zij hebben in deze crisistijden meer nodig dan een aalmoes.
Bijna 300 actoren uit de sociale en socio-culturele sector en academici, langs beide kanten van de taalgrens, roepen daarom gezamenlijk de federale en regionale regeringen, net als de Nationale Veiligheidsraad, op om dringend werk maken van een volwaardige sociale exit-strategie uit de lockdown- en crisissituatie, die verder reikt dan symbolische maatregelen. Wij stellen een strategie voor gebaseerd op twee pijlers:
- Een directe, maandelijkse, financiële steun aan alle financieel kwetsbare huishoudens vanuit het federale beleidsniveau, naast de regionale initiatieven, op basis van vertrouwen. Deze covid-toelage is vandaag cruciaal, net zoals het versterken van de sociale zekerheid en het verhogen van de sociale minima tot boven de armoedegrens op langere termijn.
- Een exit-strategie die uitgetekend wordt samen met de actoren die kwetsbare bevolkingsgroepen vertegenwoordigen en ondersteunen, in samenspraak met de regionale overheden (zoals dit reeds gebeurt voor onderwijs, crèches, kinderopvang en sport).