Samen met andere armoedeorganisaties trekken wij al van bij het begin van de coronacrisis aan de alarmbel over de nefaste impact op kwetsbare gezinnen. Niet alleen (tijdelijk) werkzoekenden komen in de problemen. Voor mensen met een uitkering onder de armoedegrens is het leven flink duurder geworden. Het afstandsleren doet kinderen in armoede massaal afhaken, ondanks de inspanningen die heel wat scholen aan de dag legden. De alarmerende signalen die wij daarover aan het beleid overmaakten, werden aanvankelijk niet gehoord. Het beleid lanceerde wel een reeks noodmaatregelen om de ergste nood te lenigen, maar dat belette niet dat gezinnen zwaar in de problemen kwamen. Nu lijkt er toch een kentering in de maak. Of dat hopen we toch.

Binnen de Vlaamse task force kwetsbare gezinnen werken armoedeorganisaties samen aan voorstellen om gezinnen de broodnodige steun te geven die ze tot nu moesten missen. nu wordt er eindelijk werk gemaakt van plannen om via het groeipakket (de vroegere kinderbijslag) sociale toeslagen sneller toe te kennen aan een bredere groep gezinnen. Wij wachten nog op de concrete uitwerking, maar rekenen erop dat die inspanning structureel wordt en voldoende sterk zal zijn om gezinnen effectief vooruit te helpen.

In het onderwijs zullen meer kinderen naar school kunnen gaan, ook iets wat wij al langer vragen. Veerle Heirman van onze vereniging Vierdewereldgroep Mensen voor Mensen in Aalst kaartte dat aan in De Zevende Dag. Het laptopproject van minister Weyts bleek allesbehalve een succesverhaal. Veel kinderen missen vandaag nog altijd een laptop of moeten hem delen met broers en zussen. Met de onderwijskoepels zijn we in overleg om de financiële drempels hiervoor weg te werken.