Banken verdwijnen in sneltempo uit het straatbeeld. Waarmee ze de telefoonhokjes en de schotelantennes achterna gaan. Maar wat doet dat met wie niet kan of wil online bankieren? ‘Dit is geen uitstervend probleem, zoals de banken ons willen doen geloven.’

Het Netwerk tegen Armoede maakt zich ook zorgen over de trend dat bankkantoren massaal verdwijnen en klanten gedwongen worden om digitaal te werken: “Er kunnen verschillende redenen zijn waarom mensen niet onlinebankieren. Soms beschikken ze niet over internet of over een computer of smartphone. Een deel van de mensen in armoede doet de meeste betalingen met de bankkaart, maar andere verkiezen dan weer cash omdat ze zo een grotere controle kunnen behouden over het beschikbare budget. Het wekelijks budget dat iemand krijgt via de dienst budgetbeheer van het OCMW is ook vaak nog in cash, dan is het voor die persoon duidelijk hoeveel hij precies die week kan uitgeven.”

Mensen in armoede worden niet als rendabele klanten beschouwd, wat zich soms uit in een minder goede dienstverlening: “Er wordt geen tijd voor hen genomen, ze krijgen het gevoel afgewimpeld te worden. En sommige worden zelfs verzocht van bank te veranderen of mogen enkel blijven op voorwaarde dat ze bijkomende producten zoals verzekeringen of pensioensparen nemen.”